دکتر علی شریعتی

سلام خوبید دوستان بعد مدتی دوباره امدم آخه بخاطر یه مشکلی که نمی خوام بگم چی بود نه به کامپیوتر و نه به چیز دیگه ای دست رسی نداشتم نه زندان نبودم .

چیزی نداشتم بنویسم یه عکس توی pc بود گفتم اونو برات بزارم منتظرتون هستم  

به نام او به یاد او برای او

 

تا که بودیم نبودیم کسی کشت ما را غم بی همنفسی 

حال که رفتیم همگی یار شدند مونس و یاور و غمخوار شدند 

قدر آیینه بدانید تا که هست نه در آن وقت که افتاد و شکست

حمید مصدق

ماهی دم طلا

یه برکه بود یه ماهی

ماهی دم طلائی

پا پولک حنایی  

می گفت دنیا واسم کوچیکه

غمهاش واسه یه کوه  

میزنم تو خاکی  

که بی نفس بی جون  

دیگه نیام تو برکه  

((صدا امد از اون دورا)) 

-کجایی ماهی جون ؟ 

ماهی حنایی : می رم تا بمیرم 

- حال جه وقته مرگ  

بیا بریم روی آب  

تا گرم تازه بشیم  

نور ببین و خورشید 

ماهی حنایی : این افتاب دل انگیز  

من دیوونه کرده 

می خوام برم به اونجا 

به اون بالا بالا ها  

حقیقت و ببینیم 

خورشید واسم معماست 

یه دمر چروک وسط آسفالت

اون که ولو شده رو آسفالت 

لباس چروک تنش کرده 

شلوارش ریش ریش شده   

مرده. 

اون هیچی نداشت  

برای چیزی هم تلاش نمی کرد 

می گفت بدون هیچی 

چیزی از بین نمیره 

تموم نمی شه 

به آخر نمی رسه 

اما نمی دونست  

آدم بدون هیچی  

با لباس چروک  

شلوار ریش ریش 

وسط آسفالت تموم می شه. 

ایستادن روی قلب سوراخ

این چند نفر آدم 

یه قانون تو مرامشون راه نداره 

همون قانونی که همه گرفتارش می شن با تردیدو تلفن  

همون که دست خودت نیست 

بی سرو صدا می یاد  

قلبتو سوراخ می کنه 

مغز تو موجدار می کنه واسه بی خوابی وبی حالی  

این عده دیگه از آدما 

با همه فرق می کنن 

یه قانون تو زندگیشون  

رعایت نمی کنن 

همون که بی سرو صدا میاد قلبتو سوراخ می کنه 

مغزتو موجدار می کنه واسه دلواپسی و خیانت  

اینا قلباشون سوراخ شده 

هرکی تو سوراخ قلبشون جا گرفت  

از یه طرف میان 

از اون طرف رو به فراموشی می رن 

آخه توی قلب سوراخ  

هیچ کسی نمی تونه بایسته